De vreugde van mijn leven vinden
Ik ben Alberto,
tweedejaars student theologie uit Ghana. Ik kom uit een groot gezin met zes
kinderen. Ik ben de enige seminarist en mijn zus is de enige non en provinciaal
overste van de Congregatie van de Heilige Jozef van Cluny. En de andere vier?
Je zou kunnen zeggen dat met een hartspecialist, een keel-, neus- en oorarts en
een oogarts wij thuis een echte kliniek hebben!
Om de waarheid te zeggen: als klein kind al
wist ik zeker dat ik advocaat wilde worden, tot ik op zekere dag tijdens het
speel-kwartier op de basisschool een priester zag die naar ons toe kwam om onze
spelletjes te ze-genen. Toen ik naar hem keek kreeg ik een vreemd gevoel. Ik
herinner mij dat ik op dat moment een bijzonder grote vreugde voelde die van
die per-soon uitging, en mijn aandacht werd getrokken door één detail: de stola
waarop een groot gouden kruis was aangebracht. Die ontmoeting veranderde mijn
plannen volledig en ik geloof ook niet dat het zomaar een toevallige
gebeurtenis was. Vóór die ervaring bewaarde ik eigenlijk een zekere afstand tot
het geloof en had niet de gewoonte om naar de mis te gaan, mede door de invloed
van sommige school-vriendjes. Ik geloofde niet dat er enige reden of noodzaak
was om God te aanbidden. Mijn vader keek goed hoe ik mij gedroeg en op zekere
morgen bracht hij mij met grote fijngevoeligheid tot het inzicht hoe belangrijk
de mis was voor mijn leven. En van de moment besloot ik met mijn ouders elke
morgen naar de mis te gaan totdat ik deze priester ontmoette.